بسم رب الحجه...
المستغاث بک یا صاحب الزمان
وقتی در بیابان های خشک و غم گرفته ی کربلا
با پای پیاده به سوی حریم عشق گام بر میداری
و روحت به پرواز در می آید
اگر کمی دقت کنی صدایی می شنوی...
آری بیشتر گوش کن...!
دل بده!تا بشنوی...
صدای هل من ناصری را که این بار از حنجر خسته
و زخمی فرزند غریبش به گوش می رسد....
صدایی که پس از هزار و صد و هشتاد سال غربت
و تنهایی هنوز هم دارد به گوش می رسد!
آری!
با گوش دل بشنو طلب یاری و استغاثه امام زمانت را!
به گوش باش ای مشایه حسینی....
مراقب باش!!
نکند (هل من معین) امام زمانت در صحرای کربلای غیبت بی لبیک بماند؟
نکند شبی دعای اللهم کن لولیک فراموشت شود؟؟؟؟؟
نوشته شده توسط: مجنون حسین!
